در برخی از کشورها مثل آمریکا حتی دسترسی به یکسری سایتهای ایرانی مثل تلوبیون نیز فیلتر شده، چون این کشورها ایران را از نظر فرهنگی و اجتماعی برای خود خطرناک میبینند، بسیاری از سایتهای ایرانی را که از نظر امنیتی خطری هم ندارند فیلتر کردهاند و مردم مجاز نیستند سراغ این سایتها بروند. حتی اگر از فیلترشکن هم استفاده کنند ممکن است مورد پیگرد قانونی قرار گیرند. البته فیلترینگ موضوعی نیست که بتوان بهطور قاطع موافق و مخالف آن بود. در این زمینه باید فاکتورهای مختلف مورد سنجش قرار گیرد و متغیرها گوناگون بررسی شود و باتوجه به شرایط و وضعیت کشور، خودمان میتوانیم درخصوص فیلترینگ سیاستگذاری کنیم. این موضوع باید با توجه به سکوی موردنظر و نوع مراجعه مردم، استفاده ازفیلترشکنها وامکان محدودکردن آنها و پیامدهای فیلترشدن یک سکو برای مردم مورد بررسی قرار گیرد. سیاست فیلترینگ در ایران تاکنون سیاست موفقی نبوده؛ چراکه از یکسو برای فیلترشکنها جرمانگاری نشده وازسوی دیگرما نیازبه سواد دیجیتال و مجازی داریم و این سوادچیزی استکه نه فقط عموم مردم، بلکه سیاستگذاران و مسئولان نیز به آن نیاز دارند؛ اینکه اگر فیلترینگ را اجرا کنیم چه عواقبی دارد وچه مسائلی را ممکن است بهوجود بیاورد.